Η νέα Παιδαγωγική Ν.Καζαντζάκης
Θέμα : Οι αναμνήσεις του
συγγραφέα από την πρώτη μέρα στο σχολείο και τη συμπεριφορά του
δασκάλου.
Περίληψη: ο
αφηγητής θυμάται την πρώτη μέρα στο σχολείο. Με ανάμεικτα συναισθήματα και τη
συνοδεία του πατέρα του πήγε στο σχολείο όπου γνώρισε το δάσκαλο με τη βίτσα. Ο
πατέρας του τον παρέδωσε σε εκείνον δίνοντάς του την άδεια να τον δέρνει για να
τον κάνει σωστό άνθρωπο. Ο αφηγητής θυμάται πως ο δάσκαλος ήθελε να εφαρμόσει
νέες μεθόδους χωρίς όμως να εγκαταλείψει τον αυταρχισμό και την βίαιη
συμπεριφορά. Χτυπούσε χωρίς έλεος τους μαθητές του. Ο αφηγητής υπήρξε θύμα του
και έζησε μια τραυματική εμπειρία. Έλεγε
συχνά στους μαθητές του να του φέρνουν διάφορα τρόφιμα –δήθεν για να τα χρησιμοποιήσει
στο μάθημα- και τα κρατούσε για τον εαυτό του.
Δομή
1η
ενότητα: «Με τα μαγικά πάντα μάτια … κι έδειξε τη βίτσα». Πλαγιότιτλος: Οι
πρώτες εντυπώσεις από το σχολείο και το δάσκαλο.
2η
ενότητα: «Από το δημοτικό … ας φέρει βούτυρο». Πλαγιότιτλος: Ο δάσκαλος της
τέταρτης τάξης και η Νέα Παιδαγωγική.
Αφήγηση
Ο αφηγητής
αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο και
συμμετέχει στην ιστορία αυτή ως πρωταγωνιστής.
Αφηγητής και πρωταγωνιστής είναι το ίδιο πρόσωπο (Ομοδιήγηση, πρωτοπρόσωπη αφήγηση).
Το κείμενο είναι αυτοβιογραφικό αλλά ο αφηγητής αφηγείται
γεγονότα που έζησε ως παιδί σε ώριμη
ηλικία. Η ώριμη προοπτική του δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει με χιούμορ
και ειρωνεία όσα έζησε ως παιδί.
Αφηγηματικές
τεχνικές
Αφήγηση , Περιγραφή ,διάλογος.
Τόπος: το δημοτικό σχολείο στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Χρόνος: αναδρομή στο παρελθόν.
Γεγονότα και
πρόσωπα
Οι σχέσεις του παιδιού με την μητέρα και τον πατέρα, οι
αντιλήψεις του πατέρα για το ρόλο του δασκάλου.
Η πρώτη μέρα και η ομιλία του δασκάλου προς τους μαθητές.
Ένα κωμικό
επεισόδιο με την αθώα ερώτηση του μαθητή και την βίαιη αντίδραση του δασκάλου.
Η πονηρία και το συμφεροντολογικό πνεύμα του δασκάλου.
Χιούμορ:
κάρφωσα τα μάτια μου.. φορούσε καπέλο, δεν θωράς μωρέ τα πόδια του, Πού είναι
κυρ δάσκαλε η νέα Παιδαγωγική;
Ειρωνεία: Μας
είχε έλθει … άρχισε να βγάζει λόγο.
Γλώσσα: απλή
δημοτική με λέξεις του κρητικού ιδιώματος: σφαγάρι, περφάνια, θωράς κά.
Ύφος απλό, λαϊκό, ελαφρά ειρωνικό με στοιχεία
χιουμοριστικά.
Εκφραστικά μέσα:
παρομοιώσεις: σαν
ένα σφαγάρι, σαν κρανία.
Μεταφορές΅μαγικά μάτια, μυαλό γεμάτο μέλει και μέλισσες,
τα μάτια μας τέσσερα, έδεσα κόμπο την καρδιά μου.
Προσωποποίηση: Πού είναι η Νέα Παιδαγωγική, γιατί δεν
έρχεται στο σχολείο;
Ασύνδετο σχήμα: πηγαίναμε, πηγαίναμε, περάσαμε τα σοκάκια,
φτάσαμε.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΜΠΡΑΒΟ Υ/Φ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή